(2014) Teenage Mutant Ninja Turtles
7/10
با تمام خوبی هایی که فیلم داره اما در شخصیت پردازی ضعیف ِ. هرچند لاک پشت
های نینجا در اصل باید یه سریال باشه به خاطر سبک داستان زنجیره ای و متصل
به همی که داره و خیلی سخته در قالب یه فیلم یک ساعت و نیم ِ چهار شخصیت
اصلی داستان رو کاملا معرفی کرد. مثلا من انتظار داشتم لئوناردو به عنوان
لیدر گروه بیشتر در مبارزات تن به تن ظاهر بشه و از شمشیر کاتانا بیشتر
استفاده کنه(میشه گفت اصلا از شمشیرش استفاده نکرد!). حتی توقع داشتم
رافائل به خاطر خشونت افسارگسیخته و قدرت بدنی بالایی که داره در مبارزات
حریفاش رو واقعا لت و پار میکرد. یا حتی از میکل آنجلو مبارزات ظریف و
هنرهای رزمی به اون شکل ندیدم و سلاح نانچیکو اش رو که سلاحی هنری و موزون
شناخته میشه به اون شکل قابل انتظار استفاده نکرد.
حالا که سازندگان تونستند 4 لاک پشت رو اینقدر خوب و طبیعی دربیارند که
برای یه فیلم مناسبه، ایکاش با همین تیم به فکر ساخت یه سریال می افتادند.
چه ایرادی داره؟ وقتیکه این همه پول برای سریال های بعضا ضعیف آمریکایی
داره هدر میره، یه امتحانی میکردند و سریالی با محوریت لاک پشت های نینجا
می ساختند. با وجود سود 3 برابری فیلم در جهان و استقبال طرفداران لاک پشت
های نینجا، ساخت سریال اونقدرها هم غیر منطقی نیست. به عنوان یکی از
طرفداران دوآتیشه Ninja Turtles همچین آرزویی دارم.
جام جهانی و خاطرات فراموش نشدنی فوتبال
چند ساعت دیگه جام جهانی فوتبال شروع میشه. بهانه ای برای خیلی از مردم جهان برای تماشای مسابقات فوتبال و بهانه ای بزرگ برای خود من که بعد از چهار سال بشینم و درست حسابی چندتا از مسابقات رو به طور کامل ببینم.
البته از یورو 2004 به اینور سلسله مسابقات جام ملت های اروپا رو هم دنبال می کنم به اضافه دیدن بعضی مسابقات جام باشگاه های اروپا. از دوران کودکی به مسابقات حساس و جدی جام جهانی علاقه زیادی داشتم. از وقتی یادم میاد فینال جام 1994 و قهرمانی برزیل اولین خاطره موندگار ذهنم از FIFA World Cup بوده و عطشم به فوتبال از جام 98 فرانسه آغاز شد. هم نسل های من به خاطر گل تاریخی و بی همتای خداداد عزیزی در مقدماتی جام 98 به فوتبال بیش از پیش علاقه مند شدند و اصلا همین شوک های انقلابی در هر چیز میتونه به علاقه مندان انرژی ای بده که اون انرژی تا ابد موتور محرک علاقه و وابستگی رو در وجودشون به حرکت دربیاره. فوتبال برای بعضی افراد حکم مرگ و زندگی رو داره و اونقدر عاشقش هستند که هیچ رقابت مهم باشگاهی چه داخلی و چه خارجی را از دست نمی دهند و حتی برای دیدن بازی ها به استادیوم می روند تا از نزدیک شاهد بازی تیم مورد علاقشون باشند. دلیلش رو نمی دونم اما من هیچوقت جزء این گروه نبودم و عشقم به فوتبال هیچوقت زیاد نبوده. اما از جام جهانی 98 به اینور سعی کردم تمام مسابقات مهم یا بعضا معمولی جام های جهانی رو دنبال کنم. از وقتی یادم میاد عاشق تیم ملی برزیل بودم و اساسا فوتبال برزیل دلیل من برای تماشای مسابقات جام جهانی از پشت قاب تلویزیون بوده. امیدوارم امسال بازیکنان تیم برزیل بهتر از 4 سال قبل ظاهر بشن و خاطره تلخ دو جام قبلی رو جبران و پاک کنند. فوتبال برزیل با بازیکنان افسانه ای مثل پله، ببتو، روماریو، دنیلسون، ریوالدو، روبرتو کارلوس، رونالدو و رونالدینیو جایگاه خودش رو در جهان تثبیت کرد و فوتبال خارق العاده و زیبایی که این قهرمانان در تاریخ فوتبال به یادگار گذاشتند سبب شد تا سطح توقع مردم جهان برای همیشه از فوتبال برزیل بالا برود و همیشه خواهان فوتبال زیبا یا به اصطلاح خود طرفداران ژوگو بونیتو باشند. امسال تیم برزیل با وجود بازی در خانه خودشون شانس قهرمانی بیشتری نسبت به جام 2010 آفریقای جنوبی دارند. آیا نیمار می تواند خاطرات حضور افسانه ای رونالدو در تیم ملی برزیل را زنده کند؟ رونالدوای که غول دروازه بانان جهان به نام الیور کان را در جام 2002 کره و ژاپن به زانو درآورد. با بازی های جذابی که نیمار در جام کنفدراسیون ها از خود نشان داد این رویا غیر قابل دسترس نیست. وقتی به گذشته نگاه می کنم و آن بازی نوستالژیک فوتبال 98 و بعدها 99 شرکت کونامی پلی استیشن و اون کلوپ رفتن ها با دوستانم یادم میاد می بینم که یه بازیکن چقدر بزرگ و حرفه ای شد که یک بازی کامپیوتری را مخصوص او ساختند و اونقدر با بی عدالتی قابلیت ها و قدرت، سرعت و تکنیک او را در بازی بالا بردند که همه به دنبال گرفتن تیم ملی برزیل بودند تا بازیکنی مثل اون در تیمشون باشه؛ رونالدو بازیکن افسانه ای که هم در دنیای واقعی بی نظیر بود و هم در دنیای بازی های کامپیوتری. و چقدر باورنکردنی روبرتو کارلوس در سال 97 به بارتز گل زد که سازندگان بازی فوتبال کونامی 1998 فرم اون ضربه کاشته رو در بازی کپی کردند و اونو جزء قابلیت های تکنیکی کارلوس در زدن ضربه آزاد قرار دادند. گلی که هنوز که هنوزه هم دهان فابین بارتز از اون باز مانده هم دهان کسانی که این گل را دیدند. بله، فوتبال برزیل یک قصر باشکوه هست که معماران و سازندگان این قصر برایش زحمت ها کشیده اند و امیدوارم امسال دوباره این بنای باشکوه از زیر خاک سربرآرد و مثل گذشته بدرخشد، برق بزند!
پی نوشت: امسال شاهد حضور تیم ملی کشور عزیزمون در این رقابت ها هستیم. زحماتشون برای حضور در این مسابقات رو ارج می نهیم و برای موفقیت و راه یابی اونها به دور بعد دعا می کنیم.
The Very Best Christmas Songs Ever: Part II
بعد از انتخاب دو ترانه White Christmas و !Let It Snow به عنوان بهترین ترانه های کریسمس که تو عمرم گوش کردم، حالا تصمیم گرفتم 3 ورق آس دیگه رو کنم. سه ترانه محبوبی که برام مثل گنج های با ارزشی می مونند که کشفشون کردم و تا ابد در ذهن و خاطرم نقش می بندن و جاودانه به عنوان بهترین ترانه هایی که گوش کردم ازشون یاد خواهم کرد.
The Pogues and Kirsty MacColl - Fairytale of New York
Noah | Official Trailer
بالاخره تریلر فیلم نوح (ع) منتشر شد و خود فیلم قراره فروردین 1393 اکران بشه. سالهاست که هالیوود سمت پروژه های مربوط به زندگی انبیاء الهی نرفته است و با تولید این فیلم عظیم (به معنی واقع کلمه) طرفداران اینگونه فیلم ها را بسیار خوشحال کردند. من از بین فیلم هایی که راجع به زندگی پیامبران ساخته شده به مینی سریال Jesus Of Nazareth (عیسی ناصری) ساخته «فرانکو زفیرلی» خیلی علاقه دارم؛ به نظرم بهترین نسخه تصویری و بهترین فیلم ساخته شده درباره یک پیامبر است.
اینجور که پیداست با یک فیلم حماسی، تاثیرگذار، حرفه ای و بزرگ طرف هستیم. نشون دادن وقایع و اتفاقات پیرامون زندگی حضرت نوح کار هرکسی نیست و ساخت چنین پروژۀ سنگینی، طاقت فرساست. هرچند که با دیدن تبلیغ فیلم نباید درباره آن قضاوت کرد اما ظاهرا فیلم خوبی شده و اینو میشد پیش بینی کرد به خاطر کارگردان شناخته شده و امتحان پس داده ای چون دارن آرنوفسکی. ان شاالله که فیلمی عالی و درخور تحسین باشه آنطور که شایسته شخصیت والامقام و باعظمت نوح نبی (ع) است.
تریلر رو در یوتیوب تماشا کنید:
Teenage Mutant Ninja Turtles: Out of the Shadows
یعنی میتونه بعد از سالها دوباره سری بازی های پرشکوه لاک پشتهای نینجا رو احیا کنه و خاطرات خوب گذشته رو که از کنسول های میکرو و سگا داشتیم زنده کنه؟ البته این توقع بسیار زیادیه چرا که احیا و ایجاد نوستالژی در زمان حال کاری بس دشواره. محبوبیت بالای بازی «The Hyperstone Heist» در بین بازیبازها و جذابیت بسیار بالای نسخه قدیمی تر کنسول نینتندو (میکرو) با نام «The Manhattan Project»، کار رو برای سازندگان بازی های بعدی کنسول های مدرنی چون پلی استیشن و ایکس باکس سخت کرد و این کنسول های جدید با اینکه از نظر سخت افزاری بسیار مجهزتر از کنسول های قدیمی بودند اما در رقابت با نسخه های قدیمی سگا و میکرو شکست خوردند و نتوانستند از زیر بار سنگین نوستالژی ای که توسط نسخه های قدیمی در دل بازیبازها ایجاد شده بود به سلامت بیرون بیایند. جالب اینجاست که با وجود کارت گرافیک ضعیف میکرو، بازی نینجا ترتلز (آرکید گیم و پروژه منهتن) بسیار با کیفیت بود و گیم پلی قابل قبولی داشت. شرکت Konami پرچم دار این نوستالژی ها بود و یکه تاز در عرصه ساخت سری بازی های نینجا ترتلز. حتی برای عنوان کمتر شناخته شده ای چون Tournament Fighters هم رقیبی پیدا نشد و تا سالها این عنوان از سری «Teenage Mutant Ninja Turtles» بهترین بازی فایتینگ کنسول میکرو شناخته میشد و هیجان نابی که به بازیباز تزریق می کرد با عنوان شاخی چون «Mortal Kombat» سگا قابل مقایسه بود. با این اوصاف کار برای شرکت اکتیویژن خیلی سخت است. آیا «Out of the Shadows» هم به سرنوشت TMNT چند سال پیش دچار می شود و بازیبازهای منتظر و مشتاق را ناامید خواهد کرد؟ آیا این هم فقط یک عنوان ضعیف تجاری است و به صورت حرفه ای بر رویش کار نشده است؟ البته تریلر بازی که چیز دیگری نشان می دهد و تا حدودی خیال طرفداران ترتلز را راحت کرد. باید تا دوهفته دیگر که بازی در جهان منتشر می شود منتظر ماند. به امید بازگشت خاطرات خوب گذشته و به امید شکوفایی و درخشش دوباره سری بازی های Teenage Mutant Ninja Turtles.
تریلرها رو در یوتیوب تماشا کنید:
Leonardo Trailer
Michelangelo Trailer