موسیقی ازلی، ابدی و آسمانی

انتخاب موسیقی پایانی فیلم آمادئوس توسط میلوش فورمن کارگردان، نه تنها بهترین انتخاب موسیقی متن برای یک فیلم است بلکه یک انتخاب ماورایی/ عالم غیبی است! لحظه ای که آنتونیو سالیری با بازی بسیار حرفه ای «اف مورای آبراهام» آخرین اعترافاتش را برای کشیش بازگو می کند این موسیقی افسانه ای ولفگانگ آمادئوس موتسارت کبیر آغاز می شود و همینطور ادامه یافته و درحالی که سالیری را همراه با ویلچری که بر رویش نشسته از اتاق ملاقات با کشیش خارج می کنند موسیقی نیز در حال نواختن است. موسیقی، سالیری را تا دالان زندانیان روانی/ زنجیری همراهی می کند و همینطور که سالیری با لبخندی بر لب مانند دیوانگان با خودش و زندانیان حرف می زند موسیقی ادامه می یابد و بعد فیلم تمام شده و همچنان موسیقی تا پایان نمایش اسامی عوامل و بازیگران فیلم پخش می شود. در حین پخش این موسیقی که من به آن لقب ازلی، ابدی و آسمانی می دهم انسان یکباره قالب تهی کرده و جسمش قفل می کند! چه انتخاب به جا و باشکوهی از طرف میلوش فورمن!

کنسرتو پیانو شماره 20/ قسمت 2: عاشقانه (Piano Concerto No.20 in D minor\ 2. Romance)، همزمان یأس، حرمان و شکست ابدی سالیری را به بیننده منتقل می کند. و در عین حال پیام نبوغ، قدرت، عظمت و پیروزی ابدی موتسارت را به تمام اعصار، قرون، به تمام انسان ها از بدو پیدایش تاکنون، تا نهایت خلقت آنها می رساند. بهترین موسیقی که تاکنون شنیده ام همین کنسرتو پیانو شماره 20 ک 466 موتسارت است که در سال 1785 میلادی یعنی 227 سال پیش نوشته و نواخته شده. و قطعا درون سکانس پایانی فیلم Amadeus تاثیرش چند برابر می شود.

mp3 کامل و اوریجینال قطعه:

(Piano Concerto No.20 in D minor (2. Romance

کیفیت: 192kbps / حجم: 14.1 MB  / مدت زمان: 10 دقیقه و 18 ثانیه